ഷിബു ഷൺമുഖം 

ഈ സ്നേഹം

എത്ര അക്രമാസക്തം

എത്രമേൽ ദുർബ്ബലം

എത്രയോ തരളം

എത്രമാത്രം ആശയറ്റത്

ഈ സ്നേഹം

ആകാശം പോലെ മനോഹരം

കാലാവസ്ഥ മോശമാകുമ്പോൾ

കൊള്ളാതാകുന്ന കാലാവസ്ഥ പോലെ

ഈ സ്നേഹം എത്ര സത്യം

ഈ സ്നേഹം എത്രയോ സുന്ദരം

എത്രയാ സന്തോഷം

എത്രയാ തുള്ളി തുളുമ്പുന്നത്

എത്രയോ കഷ്ടാൽ കഷ്ടതരം

ഇതട്ടിലായിപ്പോയ ഒരു കുട്ടിയെ പോലെ പേടിച്ചു വിറച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്

അർദ്ധരാത്രിയുടെ ഒത്തനടുവിലും പരമശാന്തനായി ഇരിക്കുന്ന ഒരു മനഷ്യനെപ്പോലെയാണ്

ഈ സ്നേഹം മറ്റുള്ളവരെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നത്

അവരെ കൊണ്ടു പറയിപ്പിക്കുന്നത്

അവരെ മ്ളാനരാക്കുന്നത്

നമ്മൾ അതിനെ കണ്ണിലെണ്ണയൊഴിച്ച്

കാക്കുന്നതു കൊണ്ട്

ഈ സ്നേഹം സശ്രദ്ധം നിരീക്ഷിക്കപ്പെടുകയാണ്

നമ്മളതിനെ ഇടിച്ചുതകർത്തും ചവുട്ടിമെതിച്ചും നിലംപരിശാക്കിയും നിഷേധിച്ചും മറന്നും പോകുന്നതു കൊണ്ട്

ഇടിയേറ്റ് പരിക്കേറ്റ് ചതഞ്ഞരഞ്ഞ് മുടിഞ്ഞ് പുറംതളളപ്പെട്ട് മറക്കപ്പെടുകയാണത്

ഈ മുഴുവൻ സ്നേഹമാകെ

എത്ര ചുറുചുറുക്കോടെ ഇപ്പോഴും

എത്ര വെളിച്ചമുള്ളത്

അത് നിൻ്റേതാണ്

അത് എൻ്റേതാണ്

അത് ഈ പുതിയ കാര്യമായി തീർന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണ്  എപ്പോഴും

അത് മാറിയിട്ടേയില്ല

ഒരു ചെടി പോലെ അത്രയും സത്യം

വിറകൊള്ളുകയാണ് ഒരു പക്ഷിയെപ്പോലെ