സ്ത്രീയുടെ വിവാഹ സങ്കൽപ്പങ്ങളിൽ
തീക്കാറ്റാവുകയാണോ സ്ത്രീധനം
സ്ത്രീധനത്തിന്റെ ഉൽഭവത്തെക്കുറിച്ച് ഒരുപാട് പുരാണങ്ങൾ കേട്ടിട്ടുണ്ട് . അതിൽ ഏറ്റവും വിശ്വസനീയമായി തോന്നിയത് സ്വന്തം പുരയിടത്തോട് ചേർന്ന് തന്നെ ആൺമക്കൾ പുതിയ വീട് കെട്ടി താമസിച്ചിരുന്ന കാലത്ത് , ഭൂസ്വത്ത് ആൺമക്കൾക്കും തുല്യമായതല്ലെങ്കിലും അതിനോടടുത്ത ഒരോഹരി സ്വർണ്ണമായോ പണമായോ വിവാഹസമയത്ത് പെൺമക്കൾക്കും നൽകി പോന്നിരുന്നു എന്നതാണ്. ഇപ്രകാരം ചെറുക്കന്റെ ഭൂസ്വത്തും പെണ്ണിന്റെ പൊന്നും പണവും പുതിയ കുടുംബത്തിനുള്ള മൂലധനമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തിരുന്നത്രെ. കുടുംബത്തിൽ ആണിനൊപ്പം പെണ്ണിനും തുല്യത ഉറപ്പാക്കിയിരുന്ന ഒരു സമ്പ്രദായം . ദീർഘ വീക്ഷണമുണ്ടായിരുന്ന ആചാരം ആൺ പെൺ വ്യത്യാസമില്ലാതെ മക്കളോട് തുല്യമായ കരുതലും സ്നേഹവുമുണ്ടായിരുന്ന ഏതോ തലമുറയിൽ ആരംഭിച്ച ഈ ആചാരമാണ് ഇന്ന് കാണുന്ന നിർബന്ധിത കച്ചവട രൂപത്തിലേക്ക് -- കാറിന്റെ മൈലേജായും , ലൈവ് ആത്മഹത്യാ സ്ട്രീമിങ്ങായും -- എത്തി നിൽക്കുന്നത്.
വിവാഹങ്ങളിലെ വലിയ സന്തോഷത്തെ എപ്പോൾ വേണമെങ്കിലും ഊതിക്കെടുത്താവുന്ന കാറ്റാണ് സത്രീധനം എന്ന പേടി കിട്ടിയത് കുഞ്ഞു ചെറുപ്പത്തിലാണ്. തറവാട്ടിലെ ചേച്ചിയുടെ പെണ്ണു കാണലിന്റെ അന്ന് പതിനാറംഗങ്ങളുള്ള കുട്ടിപ്പട്ടാളത്തിന്റെ പൂരത്തിനും
കൊടികയറി . സ്വന്തം വീട്ടിൽ ഒരു കല്യാണം വന്നതിന്റെ ആവേശത്താൽ സ്കൂൾ വിട്ടാൽ നേരെ എത്തുന്നത് തറവാട്ടിലേക്കാണ് . പറമ്പിലെ പണിക്കാരുടെയും വീട് പൂശുന്നവരുടെയും ഇടയിൽ പാഞ്ഞ് നടക്കൽ , വലിയ വരാന്തയിൽ നിരന്നിരുന്നുള്ള ചായ കുടി , സാറ്റ് കളി ഇതൊക്കെയാണ് അന്നത്തെ ഹൈലൈറ്റ്. കല്യാണതിരക്ക് മുറുകി മുറുകി മൂർദ്ധന്യത്തിലെത്തി നിൽക്കുന്നതിനിടയിലാണ് 'പിള്ളാരെല്ലാം അവരവരുടെ വീട്ടിൽ പോയേ ' എന്ന ഒച്ച ഉയർന്നത് . വാൽസല്യത്തോടെ അല്ലാതെ ഒരു വാക്ക് പോലും പറയാത്ത വല്യപ്പച്ചന്റെ മുഖത്ത് നിന്നും കേട്ട വഴക്കിൽ ഏങ്ങി കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു ഉറങ്ങാൻ കിടന്നപ്പോൾ മുതിർന്നവരാരോ പറഞ്ഞു തന്നു ' ചെറുക്കന്റെ വീട്ടുകാര് ചോദിച്ച അത്രയും കാശും പൊന്നും കൊടുക്കാൻ ഇല്ലാത്തതിനാൽ ഈ കല്യാണം നടക്കില്ലത്രെ '. പിന്നീട് സ്വന്തം കല്യാണമടക്കം നടന്ന പെൺ വിവാഹങ്ങളിലെല്ലാം ഈ ഉൾഭയം അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്.
വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് കത്തോലിക്കാ വിവാഹങ്ങൾക്ക് മുന്നൊരുക്കമായുള്ള , ഒത്തു കല്യാണം മന:സമ്മതം തുടങ്ങിയ ചടങ്ങുകളുടെ ഒടുവിൽ ഇരുവശത്തു നിന്നുമുള്ള കാരണവന്മാർ ചേർന്ന് മുന്നോട്ടുള്ള കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ച് തീരുമാനമെടുക്കുന്ന ഒരു പതിവുണ്ടായിരുന്നു. അതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ചടങ്ങാണ് , ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടവർക്ക് മുന്നിൽ പെൺ വീട്ടുകാർ പൊന്നും തുകയും ഇത്ര എന്ന് പറയുന്നതും അത് കൈമാറുന്നതും. ഇന്ന് - ഓൺലൈൻ മാട്രിമോണിയുടെ ഈ കാലത്ത് - ചടങ്ങുകളിൽ നിന്ന് സ്ത്രീധനത്തെ കുറിച്ചുള്ള പൊതു അറിയിപ്പും ചർച്ചകളും ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് . ആൺ പെൺ വീട്ടുകാർ മാത്രം ചേർന്നാണ് കൊടുക്കൽ വാങ്ങൽ ചടങ്ങുകൾ നടക്കുന്നത് എന്ന് തോന്നുന്നു. മക്കളുടെ വിവാഹം ഒരു പരിധിവരെ ബന്ധുമിത്രാദികളുടെ ഇടപെടൽ ഒഴിവായി , മാതാപിതാക്കളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യവും തീരുമാനവുമായി മാറിയിട്ടുണ്ട്.
' വിവാഹത്തിന് മാതാപിതാക്കൾ നൽകുന്ന സമ്മാനങ്ങൾ മക്കളോടുള്ള കരുതലിന്റെ അടയാളം മാത്രമായി മാറട്ടെ . സ്വന്തം സാമ്പത്തിക സ്ഥിതി അനുസരിച്ച് ഒരുക്കപ്പെടുന്ന ഇവയ്ക്ക് ബാഹ്യസമ്മർദങ്ങൾ ഒന്നും ഉണ്ടാവുകയുമരുത് ' . ഇതാണ് സ്ത്രീധനത്തെ കുറിച്ച് ഈ ദിവസങ്ങളിൽ ഉയർന്ന് കേട്ട ചില അഭിപ്രായങ്ങൾ. എന്നാൽ ഇത് ആരാണ് നടപ്പിലാക്കേണ്ടത് ? വിവാഹ സ്വപ്നങ്ങളിൽ കണ്ണീര് കലരാതിരിക്കാൻ ആരാണ് തീരുമാനമെടുക്കേണ്ടത് ? സംസ്ഥാനവും സമുദായവും സഭയുമാണോ ? രണ്ടേ രണ്ട് കുടുംബങ്ങളുടെ തികച്ചും വ്യക്തിപരമായ 'കല്യാണ കാര്യം ' എങ്ങിനെ പൊതു പ്രശ്നമാകും ? സാമൂഹിക വിപത്ത് എന്ന് ഒഴുക്കിൽ പറഞ്ഞ് തെന്നിമാറാൻ നമുക്കാവുമോ ? ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും വിവാഹം കഴിക്കുകയോ കഴിപ്പിക്കുകയോ ചെയ്തവർ സ്വന്തം നിലപാടാണ് വ്യക്തമാക്കേണ്ടത്.
പെൺകുട്ടികളുടെ വിവാഹ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് മുന്നിൽ ഇരു വീട്ടിലെയും മാതാപിതാക്കളുടെ മന:സാക്ഷിയുടെ ഉത്തരമാണ് ഉയരേണ്ടത്. എന്താണ് എന്റെ നിലപാട് എന്ന് ഓരോരുത്തരും ഉത്തരം പറയേണ്ടതുണ്ട്. ഇരട്ടത്താപ്പ് എന്ന അടവ് നയമാണ് ഈ വിഷയത്തെ ഇത്രയും സങ്കീർണമാക്കുന്നതെന്ന് പറയാതെ വയ്യ.സ്ത്രീധനം മാത്രമല്ല , പെൺവീട്ടിലെ ഭൂമിയുടെ വിഹിതവും കൂടി നൈസായി കണക്കു പറഞ്ഞ് വാങ്ങിയെടുത്തവർ , മകൾക്ക് സ്ത്രീധനമായി ഒന്നും കൊടുക്കില്ല എന്ന് പറയുന്നത് എങ്ങിനെ ആദർശമാകും? സ്ത്രീധനമെന്നത് കിട്ടുമ്പോൾ സന്തോഷവും , കൊടുക്കുമ്പോൾ സങ്കടവും തരുന്ന സമ്മാനമേത് എന്ന കടംകഥയുടെ ഉത്തമല്ല .സ്ത്രീധനത്തെ കുറിച്ച് കേരളം ഉറക്കെ ചർച്ച ചെയ്ത ദിവസം , ഫേസ് ബുക്കിൽ കണ്ട സത്യസന്ധമായ ഒരു പോസ്റ്റ് ഇപ്രകാരമായിരുന്നു. 'അമ്മായിയപ്പൻ എഫ്.ബിയിൽ ഇല്ല , എങ്കിൽ പോലും സ്ത്രീധന വിരുദ്ധ പോസ്റ്ററുകൾ ഇടുന്നില്ല '. ചർച്ചകൾ തുടരട്ടെ .
മരിയ റാൻസം
Comments